- maiyyet
- (A.)[ ﺖﻴﻌﻡ ]birlik, beraberlik, yanında bulunma.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
MAİYYET — Beraberlik. Arkadaşlık. * Yüksek rütbeli bir kimsenin emri altında bulunan hey et. * Yan. Nezd … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAİYYET-İ SENİYYE — Pâdişâhın maiyyeti. Pâdişahın yakınında bulunanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAFFANE — (C.: Haffân) Deve kuşu yavrusu. * Hizmet. * Maiyyet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVABİ' — (Tabi . C.) Maiyyet. Bir kimseye tâbi olanlar. İman ve İslâmiyet veya herhangi bir hususta birisine bağlı bulunanlar. * Uşaklar. * Bir merkeze bağlı olan yerler. * Gr: Evvelki kelimeye göre hareke alan kelimeler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İŞARET-İ ÂLİYE — Tar: Şeyh ül islâm, defterdar ve yeniçeri ağası gibi maiyyet memurlarından biri tarafından yazılan takrir veya ilam üzerine sadrazamın kabul veya red şeklinde yazdığı yazı. * Sadaret makamından çıkan emirler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük